Gminna Biblioteka Publiczna

Książka wydana w Roku Ireny Sendlerowej

Pewnego dnia 1941 roku siostra Jolanta zrozumiała, że to, co robi dla zamkniętych w getcie przyjaciół, nie wystarczy, aby ich ocalić. "Będę pomagać inaczej", postanawia, i narażając życie swoje i ogromnej siatki ludzi, którzy myślą jak ona, codziennie ratuje kilkoro dzieci. Ich lista, umieszczona w zwykłej butelce po mleku, którą Jolanta zakopuje pewnego dnia pod jabłonką, liczy dwa i pół tysiąca dzieci!

Ja tylko próbowałam żyć po ludzku. To przecież nic takiego. Każdy by tak zrobił. Trzeba podać rękę tonącemu. Nawet, jeśli nie umie się pływać, zawsze jakoś można pomóc. Nauczył mnie tego mój tatuś

Poznajcie historię życia Ireny Sendlerowej.

Szymek boi się mieszkać w otoczonym murem getcie. I nie chce nosić gwiazdy Dawida na ręce. Tęskni za swoją kamienicą, za radiem z zielonym oczkiem, za tatą. Pewnego dnia do ich drzwi puka siostra Jolanta i namawia mamę, żeby oddała Szymka, że tam, za murem, będzie bezpieczny. Szymon Bauman dopiero po latach dowiaduje się, że siostra Jolanta tak naprawdę nazywa się Irena Sendler. I że - poza nim - uratowała od zagłady jeszcze dwa i pół tysiąca innych żydowskich dzieci. Czy można piękniej przeciwstawić się złu?

Życie w słoiku pokazuje zdumiewającą historię amerykańskich nastolatek, której początkiem jest odszukanie zapomnianej przez wszystkich Ireny Sendlerowej, a wspaniałym dramatycznym finałem - "ocalenie ocalającej" przez przypomnienie światu o jej odwadze, nadziei i determinacji oraz wyniesienie do rangi heroicznej postaci w świecie a bohatera narodowego w Polsce

Historia Ireny Sendler stała się inspiracją sztuki teatralnej Życie w słoiku, po raz pierwszy wystawionej w szkole w Kansas. Później grano ją w środkowych stanach USA, w Nowym Jorku, Los Angeles i Montrealu, a wreszcie w Polsce.
Podczas II wojny światowej Irena Sendlerowa wraz z grupą przyjaciół uratowała 2500 żydowskich dzieci od pewnej śmierci w warszawskim getcie. Niewiarygodne, ale w PRL jej heroizm, podobnie jak wielu innych, był pomijany milczeniem i przez 60 lat praktycznie pozostawał nieznany. Aż do czasu, kiedy w 1999 roku amerykańskie licealistki z Uniontown, maleńkiej mieściny w stanie Kansas liczącej zaledwie 270 mieszkańców, natknęły się na notatkę w "U.S. News and World Report":
Inni Schindlerowie
POLSKA: IRENA SENDLER... przemyciła z getta w bezpieczne miejsca około 2500 żydowskich dzieci, załatwiając im tymczasowo nową tożsamość. Ażeby zapamiętać, kto jest kim, zapisywała ich prawdziwe nazwiska na kartkach papieru, które następnie zakopywała w słoikach w ogrodzie.

Życie w słoiku to także pobudzająca wyobraźnię opowieść o protestanckich uczennicach z Kansas. Każda z nich miała bolesny życiorys i każda na własny sposób łączyła swoje problemy z historią Ireny, która pukała do żydowskich drzwi w getcie warszawskim i - jak sama mówiła - "próbowała namówić matki do oddania swoich dzieci". Losy zainspirowanych przez Irenę Sendlerową młodych Amerykanek dowodzą, że siła jednej wyjątkowej osoby może spowodować wielkie zmiany w czyimś młodym życiu.